timmersteek

4

ook timmersteek

Het principe van de timmersteek komt ook voor in vakgebieden waarbij deze naam niet wordt gebruikt.

Een oer Hollandse toepassing is het samenbinden van griendhout (rijshout) met zo genoemde stroppen van wilgenteen, de dunne buigzame twijg van een wilg. Een twijg wordt onder het samen te binden hout gehaald. Het wat stugge dikke deel omhoog houden. Het dunne buigzame deel (het bleseind) wordt om het dikkere deel gehaald en dan slingerend om zich zelf terug geslagen. Dus op de zelfde wijze als de timmersteek in touw.

Het lusje van het dunne deel tegen het hout drukken en gelijkijdig het dikkere eind aantrekken. De strop wordt zo dicht getrokken.

De twijg een keer ronddraaien, waardoor er een soort propje ontstaat waar het lusje achter blijft haken. De rest van de twijg tussen het hout steken, waardoor deze niet weer terug kan draaien.

Op de webpagina Werken in de griendvelden van hoepelmaker Fried van den Brand is in foto´s mooi te zien hoe hij de wilgentenen snijdt en met de strop samenbindt.

Het binden met een strop van wilgenteen is tot circa 1960 onder andere gebruikt bij het maken van zinkstukken, matten van rijshout die onder de stortstenen langs dijken liggen. De bovenkant van een zinkstuk bestaat uit tuinen van kruislings over elkaar gelegde zo genaamde wiepen, lange "worsten" van rijshout. De takken van een wiep werden met een strop van wilgenteen samengebonden. Tegenwoordig worden wiepen machinaal gebonden met touw. Op de foto de wiepbindmachine die staat in het Veenmuseum Vriezenveenseveld.

De snaren van een gitaar kunnen op verschillende manieren op de klankkast worden vast gezet. De "timmersteek" is een van de mogelijkheden, maar een muzicus noemt dat niet zo. In een filmpje van Jachin Letwory is te zien hoe de snaar wordt vastgemaakt

Erg vast is die binding niet. De doorsnede van de brug, dat is het stuk waar de snaren aan vast worden gemaakt, is rechthoekig. In het schema hiernaast is dat aangegeven. De enige plek waar de "slinger" van de steek klem kan zitten is aan de achterkant, maar omdat dit niet rond maar vlak is, is er nauwelijks een drukpunt.

© theo